Mindjack
Iedereen heeft al wel eens in het hoofd van iemand anders willen kruipen. Zeker mannen kennen dat gevoel, wanneer hun vriendin nog maar eens in een nukkige bui is en ze niet weten waarom nu weer. In Mindjack krijg je nu eindelijk die kans. Spring van brein naar brein en laat iedereen zich gedragen zoals jij dat wil. Spijtig genoeg zal je ze niet zover kunnen krijgen om zich voor te doen als een goede game.
Flutverhaaltje
Tijdens het spelen van Mindjack ga je aan de slag met Jim Corbijn, een agent van de FIA die op een verschrikkelijk complot stoot. NERKAS, een groot bedrijf dat zich bezighoudt met grote technologische ontwikkelingen, blijkt de grote boosdoener te zijn. Samen met je partner, Rebecca Weiss, trek je dan maar op onderzoek uit. Het verhaal speelt zich af in de niet zo verre toekomst en daarin heeft NERKAS een systeem ontwikkeld waarmee mensen machines kunnen besturen met hun hersenen. Kinect gone wild zeg maar. Met die ontwikkeling nam het bedrijf blijkbaar geen genoegen en dus wilden ze mind hacking ontwikkelen, een manier om zelfs hersenen van andere mensen over te nemen. Tijdens het experimenteren zouden echter een hele hoop mensen gestorven zijn en dat wil het bedrijf nu in de doofpot steken. Daar kan jij als rechtschapen man natuurlijk niet tegen. Dat is zowat het hele verhaal van Mindjack. Tijdens het spelen zal je weinig extra informatie krijgen en naar het einde toe wordt alles gewoon een beetje warrig, met enkele geforceerde plottwisten. Van het verhaal moet Mindjack het dus al zeker niet hebben. Misschien ziet het spel er daarentegen wel prachtig uit.
Kleurenloos en slechte acteurs
Met een spel dat zich in de toekomst afspeelt, kan je meestal twee richtingen uit. Ofwel creëer je een prachtige, futuristische omgeving of je houdt het simpel en je maakt alles gewoon een beetje grauwer en minimalistischer. De makers van Mindjack hebben spijtig genoeg voor de tweede optie gekozen. De omgevingen zijn ongeïnspireerd en eentonig. Met uitzondering van enkele levels ziet alles er vooral heel grijs uit. De interieurs van de gebouwen lijken wel ontworpen door een kleurenblinde designer en ook in het straatbeeld kennen ze in de toekomst blijkbaar de betekenis van het woord kleur niet meer.
Spijtig genoeg zijn het niet enkel de omgevingen die eentonig zijn. Doorheen het hele spel kom je constant dezelfde vijanden tegen. Enkele keren kom je genetisch gemanipuleerde apen tegen – vraag ons niet waar ze die ineens vandaan halen – maar daarnaast zal je de ene na de andere generische soldaat of robot op je af zien komen. Zelfs de twee protagonisten zijn maar slapjes afgewerkt. Ook tijdens de cutscenes is er totaal geen sprake van grafische pracht.
We hebben nu al een slecht verhaal en graphics van een bedenkelijk niveau, dan moet toch zeker het geluid goed zijn. Als je dat dacht, dan zit je helemaal verkeerd. Het geluid van de wapens is eentonig en ook de muziek is niet om over naar huis te schrijven. Geen van die twee is echter zo slecht als de voice acting. Met momenten is die echt niet om aan te horen. Geef twee mensen op straat een papier met de tekst op en zij zullen het even goed doen en misschien zelfs beter dan de stemacteurs in dit spel.
Even inbreken
Het zal al wel duidelijk zijn dat Mindjack geen topper is, maar de game kan nog altijd gered worden dankzij een briljante gameplay. Mindjack is een third person shooter die vooral steunt op een gimmick, die zich op twee manieren toont. Tijdens het spelen kan je vijanden, net voor hun dood, tot mindslave maken. Dit wil zeggen dat ze zich tegen hun medestanders richten en aan jou zijde zullen vechten. Dit kan je zowel met robots doen als met mensen. Ga je hier een beetje slim mee om, dan kan je een klein legertje op de been brengen. Je zal wel maar maximum vier tegenstanders tot mindslave kunnen maken.
Naast die mindslave zal je ook kunnen mindhacken. Dit doe je door uit je eigen lichaam te treden en op zoek te gaan naar ander beschikbaar materiaal. Dit kunnen je mindslaves zijn, robots die in de buurt staan of onschuldige omstanders. Je oorspronkelijke lichaam wordt dan door de AI overgenomen. Op die manier kan je een hoopje soldaten verrassen door plots in hun rug op te duiken. Een leuk concept, maar de uitwerking is net zoals de rest van het spel maar zwak. Je zit steeds zo kort op de personages terwijl je aan het hacken bent, dat je meestal totaal niet weet waar je bent. Je kan immers automatisch van de ene naar de andere beschikbare host springen om er dan een geschikte uit te zoeken. Spijtig genoeg ben je dan meestal zo gedesoriënteerd dat je meermaals zal sneuvelen nog voor je weet waar je nu juist bent. Niet enkel het hacken verloopt stroef, ook de rest van de besturing is vrij dramatisch.
Een hoop irritaties
Cover is heel belangrijk in Mindjack, maar elke handeling zorgt er voor dat je uit die cover komt. Munitie oprapen, iemand tot slaafje maken, het zorgt er allemaal voor dat je personage gewoon rechtstaat terwijl hij zich verschuilt achter een laag muurtje. Dit zou tot een hele hoop miserie kunnen leiden, maar gelukkig is de AI van je tegenstanders abominabel. Tijdens het spelen zagen we meermaals een soldaat rustig voorbij lopen, alsof hij gewoon even hallo kwam zeggen. Gelukkig hebben de makers daar enkele oplossingen voor gevonden. Om te beginnen hebben ze een hele hoop onzichtbare randen in het spel verstopt. Niets zo leuk om de helft van je kogels op te schieten om dan plots te merken dat er wel heel veel stukken zijn uit die muur net naast je. Lukt het je toch om raak te schieten, dan zal je dit een heel aantal keer mogen doen. Kogels lijken immers weinig effect te hebben en iemand neerschieten met één kogel is eigenlijk onmogelijk
Tijdens eindgevechten met ongeïnspireerde bazen is dit helemaal het geval. Je zal meermaals totaal geen aandacht aan hen moeten geven, maar wel aan de golven soldaatjes die op je afkomen. Heb je hen allemaal te grazen, dan krijg je in een cutscene te zien hoe die grote, gemene robot op magische wijze ontploft. Tenslotte zijn er nog enkele kleine irritaties in verband met de gameplay. Zo zijn de checkpoints soms nogal vreemd verspreid. De ene keer heb je elke twee minuten een checkpoint, terwijl je de volgende keer bijna twintig minuten moet herspelen. Heel dikwijls heb je na een checkpoint ook zonder enige reden enkel nog maar je pistool vast, zelfs al ben je gewoon in de volgende kamer terechtgekomen.
Mindjack beschikt ook over zijn eigen vorm van een online multiplayer. Tot vijf andere spelers kunnen inbreken in jouw campagne en er voor kiezen om jou te helpen of ook net niet. Dit gebeurt natuurlijk allemaal door middel van het hele systeem van mind hacking. Fans van Demon's Souls zullen het systeem wel herkennen. Je kan ook zelf inbreken bij iemand anders. Vreemd genoeg kan het dan wel eens gebeuren dat je een heel stuk verder in het verhaal terechtkomt. Het zou dus zomaar eens kunnen dat je de credits al na een half uur te zien krijgt. De multiplayer is een leuk extraatje, maar buiten een klein beetje extra plezier en iets meer tegenstand voegt hij weinig toe. Er is wel een nadeel aan verbonden. Doordat andere spelers bij je kunnen langskomen, is er geen mogelijkheid tot pauze in het spel. Ben je dus al even bezig aan een stevige veldslag en belt er iemand aan de deur, dan moet je die mens buiten laten staan of ervoor kiezen om virtueel te sterven. Samen met de irritante plaatsing van de checkpoints is dat toch redelijk onhandig.
- Mind hacken
- Speciale multiplayer
- Grafisch zwak
- Slechte gameplay
- Hele hoop mankementen