Call of Juarez: The Cartel
Het Wilde Westen van een eeuw of twee geleden is al behoorlijk geterroriseerd door de gebroeders McCall en dus vond Ubisoft het tijd om een ander tijdperk te gaan lastig vallen. Dus stapt Call of Juarez: The Cartel door de saloondeuren binnen. De vraag is echter of wij mogen zelf mogen terroriseren in het spel of zelf geterroriseerd worden...
Zoals velen onder jullie ondertussen al weten, is de klassieke westernstijl uit eerste games in Call of Juarez: The Cartel omgeruild voor het Juarez van vandaag. Iedereen die ook maar een beetje de actualiteit volgt, weet dat Juarez heden ten dage blijkbaar nog steeds als een soort Wilde Westen kan worden gezien dankzij de grote drugsoorlogen die het gebied teisteren. Call of Juarez: The Cartel speelt lichtjes in op deze recente evenementen en in dit spel moet je, alleen of met vrienden, de strijd aangaan tegen nietsontziende drugsbendes.
Knallen in co-op
Het verhaal in Call of Juarez: The Cartel is straight to the point. Na een bombardement op het gebouw van de Amerikaanse geheime dienst door een Mexicaans drugskartel wordt een speciaal team samengesteld om de zaak te onderzoeken. Dit team bestaat uit drie ervaren agenten uit verschillende geheime diensten. De eerste koele kikker is Ben McCall, een genadeloze flik van de LAPD. Zijn geliefde wapens zijn revolvers, pistolen en zware machinegeweren. Eddie Guerra, een DEA-agent met een chronische gokverslaving, doet het graag met submachine guns, geweren en shotguns. Ten slotte is er nog Kim Evans, een ex-bendelid dat zich heeft bekeerd tot FBI-agente en een voorliefde heeft voor sniper rifles.
Call of Juarez: The Cartel profileert zich als co-op shooter, maar door het gebrek aan live servers konden wij de co-op functionaliteit helaas nog niet uitgebreid testen. We weten natuurlijk al wel dat het mogelijk zal zijn om de campaign met maximaal drie andere spelers te spelen. Extra XP zal niet alleen worden verdiend door samen te werken, maar ook door het behalen van eenvoudige competitieve challenges zoals "wees de eerste om vijf headshots te scoren". Daarnaast zal de multiplayer nog enkele gekende features bieden zoals standaard matchtypes en custom matches.
En beuken maar!
Wij stortten ons dus vol overgave op de singleplayer campaign. Op zich verschilt deze niet van de co-op campaign, in dat opzicht dat de speler in het begin een van de drie personages uitkiest en dat de taak van de overige twee door de AI wordt overgenomen. Het is dus niet zo dat elk personage een andere verhaallijn heeft. Het verhaal ontvouwt zich gewoon vanuit het zichtpunt van het geselecteerde personage. De keuze van dat personage zal misschien wel bepalend kunnen zijn voor de speelstijl, aangezien de een andere wapenvoorkeuren heeft dan de andere, maar echt veel verschil tussen de personages hebben we eerlijk gezegd nog niet gemerkt.
We kregen een vijftal levels uit de campaign voorgeschoteld en het viel ons meteen op dat de focus in Call of Juarez: The Cartel op actie ligt. In deze game is weinig tot geen denkwerk nodig, het volstaat eigenlijk om jezelf en je kompanen, liefst met zoveel mogelijk geweld, door de levels heen te knallen. Gelukkig zijn er enkele zaken in de game gestopt om te voorkomen dat het geheel eentonig zou worden. Zo kun je als speler op bepaalde momenten achter het stuur van een voertuig kruipen. Terwijl de kogels je om de oren vliegen, proberen je teamgenoten dan de aankomende vijandelijke auto's aan flarden te schieten.
Terug te voet is het weerwerk soms te groot en moet je een groepje vijanden zien te flankeren. Hier word je geholpen door markeringen die mogelijke coverposities weergeven. De boodschap is echter om te wachten tot je teamgenoten genoeg onderdrukkingsvuur leveren en pas op dat moment naar de volgende coverpositie te lopen. De laatste coverpositie bevindt zich dan zeer dicht links of rechts van de belagers en zo kun je makkelijk de tegenstand neutraliseren. In gebouwen heb je dan weer een soort breach, waarbij jijzelf en een kompaan op een afgesproken teken de deur inbeuken. Meteen daarna komt een ondertussen bekende slow motion-sequentie waarin je rustig de tijd krijgt om zoveel mogelijk vijanden af te knallen. Je ziet, er is genoeg potentieel dus om de game gevarieerd te maken.
Wash, rinse & repeat?
Over de concrete uitwerking van de gameplay hebben we - om meteen maar met de deur in huis te vallen - toch wel onze twijfels. Ten eerste ondervonden we al dat de algemene besturing nogal stroef verloopt. Het rondlopen gaat nog, maar het mikken vertoont toch wel een soort sloomheid dat nog het best te vergelijken valt met het gekende probleem uit Killzone 2. Ook het rijden is momenteel nog zeer basic en we kregen nooit echt het gevoel dat we in een volbloed achtervolgingsscène waren terechtgekomen, en dat kan natuurlijk niet de bedoeling zijn.
Zelfs de beoogde variatie in de levels ervoeren wij nog niet meteen als een succes. Hoewel de vijf levels die we gepresenteerd kregen uit willekeurige punten in de campaign komen, leken ze ondanks de verschillende omgevingen wel erg op elkaar. We willen uiteraard nog niet alle hoop verbrijzelen, maar wij hadden meermaals het gevoel dat we eerder op een schietstand bezig waren dan in een uitdagende videogame. We liepen telkens weer in een of andere hinderlaag, waar het dan uiteraard de boodschap was om de tegenstand af te maken..om vervolgens in de volgende hinderlaag terecht te komen. Uiteraard zijn veel games op dit concept terug te brengen, maar in Call of Juarez: The Cartel valt dit misschien toch iets te veel op. Aan de andere kant mogen we ook niet vergeten dat dit probleem misschien draaglijker zou zijn als er in co-op zou gespeeld worden. Niettemin moeten de makers ervan uitgaan dat deze game ook in singleplayer zal gespeeld worden en daar houden wij dus een beetje ons hart voor vast.
Pijnlijk
Het grootste probleem dat wij echter ondervonden met de previewversie (voor Xbox 360) was de algemene technische kwaliteit van het spel. Momenteel heeft Call of Juarez: The Cartel zwaar te kampen met talloze glitches en grafische bugs. Het globale grafisch niveau van deze game ligt al wat aan de middelmatige kant, maar als we eerlijk mogen zijn deed Call of Juarez: The Cartel ons bij momenten pijn aan de ogen. En dan doelen wij niet op een of ander gebruik van extreem felle kleuren of overdreven visuele effecten.
Wij zagen onder meer: zeer zwak weergegeven schaduwen, clippingproblemen, te laat geladen texturen, cutscenes waarbij de lip-sync mijlenver achter de uitgesproken tekst hinkte en zelfs een cutscene waarbij een personage gewoonweg roerloos in beeld bleef hangen tijdens een conversatie met een van de hoofdrolspelers. Previewcode is uiteraard slechts previewcode, maar op een maand van de release vrezen wij dat de makers toch wel een heel stevig tandje zullen moeten bijsteken om het geheel afgewerkt aan de man te kunnen brengen.