Hands-on: Red Faction: Armageddon
Afgelopen week was het dan zo ver. 4Gamers kreeg samen met de andere games-pers uit de Benelux een preview van THQ’s nieuwste: Red Faction: Armageddon. Omdat de hoofdredacteur eindelijk eens wat echte kwalitatieve journalistiek wou hebben, zat er niets anders op dan iemand van de gelauwerde hardware-afdeling te sturen (n.v.d.r.: we gunnen jullie de pijn). Het hele gebeuren vond plaats in de grotten van Valkenburg, een complex met wat oude grotten waarin allerlei activiteiten gedaan kunnen worden. Zo kan je er onder meer laser-gamen en paintballen.
De dag begon met een intensief potje caveball, een variant op het alom gekende paintball, alleen zonder paint. We werden vastgegespt en kregen een gekleurd vestje om er heuse teams te maken. In plaats van het cliché “Nederlanders versus Belgen”-principe was het eerder een “flyingdutchman en de rest”-systeem aangezien yours truly uiteraard de ultieme rambo is (n.v.d.r.: scheve mond inbegrepen?). Uw schrijfslaaf werd ingedeeld in het rode team en zo gingen we van start. Na een intensieve Team Deathmatch kwam ook een soort Capture the Flag aan bod. Hierbij moesten kalkpijpjes beschoten worden, gevolgd door een variant waarbij het ene team enkele conservenblikken in het andere kamp moest afschieten. Het was een intensieve gebeurtenis en iedereen ging fanatiek aan de slag om te winnen. Uiteindelijk moest het groene team het onderspit delven en won het rode team met drie tegen één. Een verdiende overwinning!
Na het paintballen zonder paint, ook wel painball genoemd, was het tijd voor een typisch Limburgs intermezzo met behulp van koffie, broodjes en een koude schotel. We kregen een korte speech van de THQ-man ter plaatse en werden begeleid naar enkele tombes in de grotten, waar er geheel in de sfeer van THQ’s nieuwste gespeeld kon worden met Red Faction: Armageddon. De game start een aantal jaren na de gebeurtenissen in Red Faction: Guerrilla. Voor zij die niet op de hoogte zijn van de ontwikkelingen in de voorgaande game, hier even een klein overzichtje:
In Red Faction: Guerrilla speelde je als Alec Mason, lid van de Red Faction-rebellengroepering op Mars. De bevolking hier wordt steevast onderdrukt door de grote mijnbedrijven. De EDF, een groot bedrijf van planeet Aarde, komt op bezoek om de rebellen te bevrijden en de mijnbedrijven een lesje te leren. Dat gaat allemaal goed en wel, maar de EDF blijkt niet veel vriendelijker te zijn dan degenen die ze hebben verdreven. Mensen worden onderdrukt, er komt een avondklok en Mars verandert in een politiestaat. Naarmate de ontevredenheid groeit, breekt er uiteindelijk een groot volksverzet uit onder leiding van de Red Faction, de rebellengroepering. Na een lange strijd overwint de rebellengroepering en met die laatste gedachte verlaten we Mars in Red Faction: Guerrilla.
In Red Faction: Armageddon starten we de game als Darius Mason, kleinzoon van Alec Mason. Na een helikoptercrash belanden we op Mars alwaar we meteen in aanraking komen met de ‘Armageddon’, een door en door slechte groep aliens die het op je leven gemunt heeft. We vluchten ondergronds, alwaar de meerderheid van de game zich afspeelt. Het is namelijk zo dat over tijd het zo goed als onmogelijk is bovengronds te wonen op Mars, waardoor haast iedereen in de oude mijnen is gaan wonen.
Get ready for a f(r)ight
Van zodra we ondergronds gaan, komen we al snel veel aliens tegen. We moeten van alle vaardigheden van Darius gebruik maken om verder te komen. Zo is alles niet alleen te verwoesten, je kunt ook alles terug opbouwen, wat met voorsprong de meest innovatieve feauture in de game is. Zo kun je eerst een gebouw met aliens opblazen zodat de aliens naar de eeuwige jachtvelden gaan, waarna je het gebouw weer moet heropbouwen om zelf verder te geraken. Of denk aan bepaalde knoppen die een machine activeren, die je eerst zelf moet heropbouwen voordat je ze daadwerkelijk kunt gebruiken.
In tegenstelling tot de vorige Red Faction, waarbij de gebouwen nogal onrealistisch uit elkaar durfden vallen, zit het allemaal veel beter en vooral veel realistischer in elkaar in Red Faction: Armageddon. Je kunt echt heel chirurgisch gebouwen ontleden en op een redelijk realistische wijze laten instorten. Het is duidelijk dat het team hier dus behoorlijk wat tijd aan heeft gespendeerd.
Waar de vorige Red Faction eerder een soort GTA-achtige wereld had met allerlei gebieden van het EDF en je, zoals in de game Saboteur, de strijdkrachten aldaar moest verslaan om het gebied aan de rebellen te kunnen geven, heeft THQ met Red Faction: Armageddon het roer totaal omgegooid. Van een echte open-world sandbox game zijn ze overgeschakeld naar een vrij lineaire Dead Space-achtige game met Left 4 Dead-invloeden. Dead Space zien we terug in het feit dat er regelmatig wat schrikmomenten in zitten, al is het niet meteen een horrorgame. Alles heeft hetzelfde desolate verroeste sfeertje en het zijn dan ook vooral verlaten en uitgemoorde kolonies die je bezoekt in Red Faction: Armageddon. Left 4 Dead zien we dan weer terug in de grote troepen aliens die telkens afgehouden moeten worden, zowel in de singleplayer als in de Infestation-mode, maar daarover straks meer.
Het arsenaal aan wapens dat wij hebben gezien is, op een paar vuurijzers na, niet echt wereldschokkend. Naast de gewoonlijke grenade launchers, shotguns en akimbo pistols, zijn er nu ook nieuwe speeltjes aan de horizon. Waar THQ erg trots op is, is de magnet gun. Deze lijkt qua systeem en functionaliteit erg op de grappling hook uit Just Cause 2, met als verschil dat je enkel zaken aan elkaar kunt vastmaken. Je zal jezelf niet met de magnet gun ergens naartoe trekken, zoals dat met de grappling hook wel gaat. Al snel begint de lolbroek het over te nemen van de commando en voor je het weet zit je aliens vast te maken aan een verre muur, vervolgens vliegen ze met mach 5 snelheden naar de muur toe, waardoor er niet al te veel meer over blijft van zowel de alien als de muur. Je kunt ook een groot blok cement met hoge snelheid door een gebouw heen laten vliegen. Het gaat allemaal en is best humoristisch als je je sadistische kant even de bovenhand laat nemen.
Een andere leuke nieuwigheid is de kinetische energie. Deze aanvalsmogelijkheid is een soort korte energieknal die tegenstanders die vlakbij staan een kopje kleiner maakt. Het is geen wapen dat je moet gebruiken, maar iets dat vanuit Darius zelf komt. Vooral wanneer de aliens haast overal zitten en er geen ontsnappen meer aan is, kun je snel je kinetische energie afvuren om weer wat ademruimte te krijgen.
De grafische kant van Red Faction: Armageddon blies ons niet echt omver. De graphics lijken een beetje verouderd en wat onscherp te zijn. Misschien heeft men hier wat opofferingen gemaakt om de framerate hoog te houden en het tempo in het spel te kunnen garanderen, want daar zijn de makers wel goed in geslaagd. Zelfs tijdens de meest intense slagvelden, waarbij er soms wel 20 tot 30 tegenstanders op je beeld rondlopen terwijl de muzzle flashes je om de oren vliegen en de ontploffingen het nog wat hectischer maken, blijft het spel een constante framerate houden en speelt alles bijzonder vloeiend. Laat ons hopen dat men eerst op de framerate heeft gelet en nu de graphics nog een kleine poetsbeurt geeft om met Red Faction: Armageddon nog een stapje verder te zetten.
Na het eerste deel van de singleplayer gingen we aan de slag met een sessie coöp met vier spelers, de zogenaamde Infestation-mode. Het idee is dat er met je vrienden gestreden wordt om golf na golf aan buitenaards gespuis af te houden. Iedere golf bestaat uit een hoger aantal aliens, die meestal ook een stuk krachtiger zijn. Je zult iedere kogel uit je wapen en ieder grammetje energie dus nodig hebben om de aliens in het stof te laten bijten. Je kunt met maximaal vier spelers coöpen en je kan communiceren via Xbox Live. Tussen iedere golf krijg je dan de mogelijkheid om je wapenuitrusting aan te passen en je vaardigheden te verbeteren door middel van punten.
Deze vergaar je niet alleen door vijanden dood te schieten, maar ook door teamgenoten in leven te houden. Het is namelijk zo dat je meer of minder levens krijgt, afhankelijk van het aantal spelers. Speel je met drie spelers coöp, dan zul je ieder vier levens krijgen, terwijl je met vier speler nog maar drie levens per persoon krijgt. Er valt wel geen moeilijkheidsgraad in te stellen. Het wordt gewoon moeilijker naarmate je verder geraakt. Ook in deze mode herkennen we elementen uit Left 4 Dead. Beter goed gekopieerd dan slecht verzonnen, moet men gedacht hebben, want deze modus is erg leuk om te spelen en je zal goed moeten samenwerken wil je na tien waves nog overeind staan. Het is natuurlijk wel de vraag of de eentonigheid niet intreedt als er geen variatie aan te pas komt na verloop van tijd.
Zowel tijdens de gewone singleplayer-campagne als tijdens de Infestation-mode regenereert je gezondheid automatisch en zijn er meer dan genoeg power-ups te vinden die verspreid zijn over de map. Bij deze power-ups bevinden zich onder meer verschillende types munitie en je zal dus nooit ver moeten lopen om ze tegen te komen. Alles sluit bijzonder goed bij elkaar aan. Iedereen die Max Payne, Just Cause of Dead Space heeft gespeeld, zal snel weg zijn met de aanpak van Red Faction: Armageddon. Qua tempo moet je wel eerder aan Just Cause denken en niet aan Dead Space. Ook de cutscenes zijn niet overdreven lang en houden het tempo dus in het spel. Ook Darius zelf heeft geen last van stroefheid en kan (Max Payne-gewijs) ook zijwaarts duiken en tijgersprongen ondernemen. Achievements zal je ook kunnen vergaren en deze zitten ook in de singleplayer en de Infestation-modus. Zo krijg je een virtuele speekmedaille voor het bereiken van een bepaald level of omwille van het bereiken van een specifieke wave. Mensen die dus graag een schouderklopje willen, zullen zeker niet teleurgesteld worden.
Als laatste komen de voertuigen aan bod. In Guerrilla was de game bezaaid met voertuigen, maar in Armageddon zullen we eerder sporadisch de mogelijkheid krijgen om dood en vernieling te zaaien met voertuigen. Op perstrip werd de mech van stal gehaald en deze kleine rakker had heel wat meer kracht in huis dan Darius zelf. Uiteraard is dit niet zonder gevolgen, want qua beweeglijkheid is de mech wel wat stroever. Naast de mech waren er ook nog her en der strategisch geplaatste turrets op de map aanwezig en verder zullen er ook nog wel wat verrassingen zijn qua voertuigen, maar daar kunnen we nog niks over kwijt.
Wil je zelf bepalen of Red Faction: Armageddon iets voor jou is, dan kan je nu ook de demo downloaden en uitproberen, dus waar wacht je nog op?